7 Կյանքիս վերա մի սև կնիք — հույս աղոթքի ոչ մի մոմ
8 —Դո՜ւ, հեռավոր ու միշտ մոտիկ, չանիծես իմ Երեկոն․․․
31 «Կրկին հնչում է թունավոր լեզուդ» (էջ 55)
4 Բախտ են խոստանում՝ ապարդյո՜ւն-իզո՜ւր...
8 Երբ մահն է սրտիս թևերը գգվում»
10 Ահա մոտեցար-կարող ու խոնարհ.
13 Օձեղեն մարմնով փարվել ես ամուր,
14 Անձայն ցանկությամբ սեր ես աղերսում,
15 Ինչու ես տանջում քո սիրտը իզուր —
16 Իմ սրտում չըկա ոչ սեր, ոչ հուզում։
32 «Երբ պայծառ օրըդ տխուր կըմթնի» (էջ 56)
3 Վհատ սոսկումի տագնապով կըզգաս',
4 — Դու որոնածըդ երբեք չես գտնի...
12 Ոչ, կարձագանքվի, երբեք չես գտնի...
Կրճատված է երրորդ տունը (8-րդ և 9-րդ տողերի արանքում),
Ու դեմքըդ ոսկրոտ Մահը կը կանգնի,
Տխուր շիրիմը կըբացվի քո դեմ,
Պաղ կսկիծները սիրտըդ կըխայթեն՝
— Դու որոնածըդ բնավ չես գտնի...
33 Ցանկություն (էջ 57)
2 և 14 Բորբոքում է մի սուրբ դող.
6 Խենթ աչքերըդ լոռ փակիր.
10 Սիրտըս պոկիր՝ ծիծաղիր.
12 Կյանքըս մարիր՝ դու փախիր։
35 14 տող (Մանկութ ընտրեցի ճամփորդական ցուպ) (էջ 59)
«Մթնշաղի անուրջներ-ում տպագրվել է Սոնետ» վերնագրով։
3 Հիմա ես ահա մի մոլոր ասուպ
6 Ինձ չըողջունեց ոչ մի արշալույս.
8 Իմ սրտում մեռան Ցնորք, Սեր ու Հույս...
12 Մանկութ ընտրեցի ճամբորդական ցուպ
13 Ինձ համար չըկա ժամ ու ժամանակ՝
14 Ես մի մոլորվա՜ծ, մի տխուր ասուպ...
ԳԱԹ-ում պահվում է այս բանաստեղծության մի ինքնագիր «Ճամբորդ» վերնագրով, ուր չկան 13-րդ և 14-րդ տողերը։ Այդ ինքնագրում.
2 Թողի հայրենի խրճիթըս ավեր
3 Հիմա ես, ահա՝ մի մոլոր ասուպ
