Անձրևն անընդհատ մաղում է կաթ֊կաթ թաղումի կոծով
Տխո՜ւր, հուսահատ.—
Իմ հոգու մեջ էլ եռում է վըհատ արցունքի մի ծով՝ —
Աշուն է իջել... (0. Անոփյանի արխիվ, գործ № 20)։
Մասնակի փոփոխություններով և նույն վերնագրով տպագրվել է «Մթնշաղի անուրջներ»-ում։
5 Կրկին պաղ մեգում ամպոտ երկինքը մեռած լույսերի
12 Թոշնեցի՜ն անցա՜ն...
15 Իմ հոգու մեջ էլ աշուն է իջել անամոք լացով...
16 Իմ հոգու մեջ էլ...
«Բանաստեղծ»-ի 1-ին հատորում Տերյանը կատարել է նոր տողատում ու վերնագիրը դարձրել «Աշնան տրտմություն», որը և պահում ենք, ճիշտ չհամարելով որոշ հրատարակությունների «Աշնան երգ» վերնագիրը։
38 «Խաղաղ գիշերով դու կըգաս ինձ մոտ» (էջ 62)
4 Եվ հեքիաթային լույսեր կըվառեմ։
8 Անուրջ-խոսքերով կըգյութես հոգիս...
11 Կապրենք ցնորքի նուրբ թևերի տակ,
39 Հրաժեշտի խոսքերից (էջ 63)
Առաջին անգամ տպագրվել է «Նոր կյանք», 1907,№ 29 (22 հուլիսի, էջ 399) առանց վերնագրի, «Հրաժեշտի խոսքերից» խորագրի տակ, նվիրված
«ն.֊ին»։ Տե՛ս նաև № 20 բանաստեղծության ծանոթագրությունը։
«Նոր կյանք»֊ում և «Մթնշաղի անուրջներ»֊ում.
5 Իմ ճամբան — մշտական մի գիշեր՝
40 «Իմ գերեզմանին դուք չըմոտենաք» (էջ 64)
2 Ինձ հարկավոր չէ ոչ ծաղիկ, ոչ սուգ.
7 Թող շուրջըս փռվի քարե լռություն
8 Թող ոչ ոք չըգա, թող ինձ մոռանան...
12 Որ չըզգամ ոչ բախտ, ոչ ցնորք, ոչ լաց...
41 Հիվանդ (էջ 65)
Առաջին անգամ տպագրվել է «Հուշարար», 1908, № 13 (6 հունվարի, էջ 204) առանց վերնագրի, նվիրված «Բ.Բ-ին»։ Ահա այդ ինքնագիրը, որ բոլորովին այլ տարբերակ է.
Անուշ անուրջով պաճուճիր հոգիս,
Նստիր մահճիս մոտ ու տխուր երգիր,
Մոր պես քնքշաբար մոտեցիր դեմքիս,
