Էջ:Vahan Terian, Collection works, vol. 1.djvu/374

«Ապրելուց քաղցր է մեռնել քեզ համար» . . . . . . 89
Առավոտ («Այսօր դու քաղցր ես Նայում, առավո՛տ»). . . . 201
Արարատին («Երկնասլաց ու թեթև») . . . . . . . 277
«Արդյոք կապրե՞ս սիրտըս մաշող կարոտը հեզ...» . . . . 268
«Արդյոք ո՞ւր ևս դու...». . . . . . . . . 92
Արևածագ («Ես կանգնած եմ վայրի ժայռի կատարին»). . . 206
«Արծաթ-կարկաչուն» . . . . . . . . . . 264
Արշալույս («Դուրա ելա դաշտ — կանաչ ծով) . . . . . 165
«Արշալուսեց իմ երկիրն աղոտ» . . . . . . . . 154
«Բարակիրան նաիրուհին ինձ ժպտաց» . . . . . . . 252
«Բյուր մարդոց մեջ» . . . . . . . . . . 38
Գազել («Սիրտըդ, որպես վառ ատրուշան, պահիր վառ») . . . 218
Գարնանամուտ («Քնքշաբույր ծաղկանց հրեղեն խաղով») . . . 102
Գարնան երեկո («Անհուն երկնքի կապույտ աշխարհում») . . . 157
«Գարնան լուսե ամպի նըման» . . . . . . . . . 169
Գարնան քաղաքում («Լցվում է փողոցն աղմուկ ու շարժում») . . 172
Գարուն («Գարունը այնքա՛ն ծաղիկ է վառել») . . . . . 88
Գիշեր («Երգում է քամին, լալիս է նորից») . . . . . 132
Գիշերամուտ («Մարգերում իջավ թովիչ կիսամութ») . . . . 155
«Գիշեր է և լռություն» . . . . . . . . . . 121
«Գիշերն իջավ սև ու չարաչք» . . . . . . . . 289
«Դանդաղ սահում են օրերը դժկամ» . . . . . . . 144
Դաշտերում («Հեռածավալ դաշտերում») . . . . . . 193
«Դառն օրերի տառապանքում սրտմաշուկ» . . . . . . 177
Դավաճան հուշեր («Անվերջ գիշերիս անամոքական մենակության մեջ») 133
Դարձ'(« Մի օր առհավետ կյանքըս կանիծեմ») . . . . . 78
«Դարձար դու և սիրտըս տխուր է» . . . . . . . 234
«Դարձյալ իջավ գիշեր, դարձյալ — ու կրկին» . . . . . 270
«Դժկամ նայում են ժայռերը խոժոռ» . . . . . . . 84
«Դիր քո կնիքը սրտում իմ» . . . . . . . . . 226
«Դյութեցին ինձ քո մազերը ալեծածան» . . . . . . 86
«Դողում է մարմինըդ կիսաբաց» . . . . . . . . . 290
«Դու գալիս ես մութ գիշերապահին» . . . . . . . 142
«Դու դեռ չես մեռել իմ հիվանդ սրտում» . . . . . . 52
«Դու եկար սպիտակ շորերով» . . . . . . . . 164
«Դու խոսում ես, բայց կարծես» . . . . . . . . 170
«Դու կգաս ու կրկին հեքիաթով կըդյութես» . . . . . . . . 205
«Դու կընստես իրիկվան» . . . . . . . . 282
«Դու հասկացար տագնապները իմ հոգու» . . . . . 168
«Դու հպարտ չես, իմ հայրենիք» . . . . . . . 243
«Դու շրջում ես ամենուրեք, դու չըկաս» . . . . . . 100
«Դու չքացել ես». . . . . . . . . . 173
«Դուրսը ցուրտ է հիմա» . . . . . . . . 195