Դժկամ նայում են ժայռերը խոժոռ,
Տխուր խաղում են ալիքները ժիր.—
Ընդունիր հոգիս մոլոր, մենավոր,—
Վերջին աղոթքիս խոսքը մի՛ մերժիր։
Սողում են դանդաղ օրերը անծիր,
Կորած է մթնում մոլոր իմ ուղին.—
Քնքուշ խոսքերով թախիծս ցրիր»
Անխոս ամոքիր ցաված իմ հոգին։
Մի անմեռ ցավ կա երկրում այս տխուր,
Մի ցուրտ, հոգեմաշ հուսահատություն,
Կորցրած հավետ և երազ և հուր,
Ես վերջին անգամ քեզ եմ աղոթում։
Դժկամ նայում են ժայռերը խոժոռ,
Տխուր խաղում են ալիքները ժիր.
Փայփայիր սիրտըս հավետ մենավոր,
Վերջին աղոթքիս խոսքը մի՛ մերժիր...
