Ապրելուց քաղցր է մեռնել քեզ համար,
Զգալ որ դու կաս և լինել հեռու,
Երկրպագել քեզ առանց սիրվելու,
Երազել միշտ քեզ — լինել քեզ օտար...
Ստվերըդ փնտրել ամեն տեղ, ուր խենթ
Հոգին կարող է թռիչքով չափել.
Անանց կարոտում անվերջ տառապել
Եվ լինել քեզնից բաժանված հավետ...
Ու գերեզմանում սև հողերի տակ
Զգալ, որ անցար և քեզ չըկանչել,
Եվ ոչ մի հուշով սիրտըդ չըտանջել,
Ու չըխռովել բերկրանքըդ հստակ...
