Էջ:Vahan Terian, Collection works, vol. 2.djvu/114

105

Դու չըգիտես դեռ, որքան անմիտ են
իմ ցնորքները և որքան խենթ են․
Մաքուր հայացքըդ մահացու նետ է,
Դու չըգիտես դեռ, որ թշնամիտ եմ։
Լուսե քո սիրտը դեռ միամիտ է,
Իսկ ինձ այրում է քո կրծքի «լենտը»,
Դու չըգիտես դեռ, որքան անմիտ են
Իմ ցնորքները և որքան խենթ են…