Էջ:Vahan Terian, Collection works, vol. 2.djvu/174

16

Նվիրական վայրերի մոտ
Քեզ հիշեցի ես կրկին,
Ու ինձ ժպտաց մեր հին ծանոթ
Ձեր պարտեզը.....
Լուսամուտիդ փեղկերը փակ,
Ծաղկանոցըդ՝ ամայի…
Այն պարտեզը նվիրական
Ավերակ էր ինձ համար.
Չէ՞ որ նա էլ քեզնով միայն
Կենդանի էր ու դալար…