Էջ:Vahan Terian, Collection works, vol. 2.djvu/293

5

Ասա՛, ո՞ւր է քո սիրածը սիրուն,
Որին երբեմն այնպես խանդավառ
Երգում էիր դու, երբ հուր-բոցերում
Այրվում էր հոգիտ հիացքով խելառ…

Մարել են վաղուց կրակները հին,
Իմ սիրտը հիմա ցուրտ է հավիտյան,
Եվ այս գրքույկը դամբան է, շիրիմ,
Սիրո կրակի մոխիրն է միայն: