«Գայերն են ոռնում... քամին է շաչում» . . . .
«Գար ինձ հանկարծ հեռագիր» . . . . . .
«Գեթ այս անգամ անկեղծությամբ ձեռքդ մեկնիր, որպես քույր». . . . . .
«Գինով եմ, գինով եմ ես էլ» . . . . . .
«Գիշեր ու ցերեկ համաչափ զարկով» . . . . .
«Դարձել եք հեռու երկրներից» . . . . . .
«Դեռ իմ մոտ են քո նամակն ու պատկերը հին». . . . . .
Դիալոգ («Ա՜խ, ամեն ինչ ունի տխուր մի սահման»). . . . . .
«Դրեք սիրտըս դարավոր» . . . . . . .
«Դու Լեյլան ես, դու երա՜զ - Լեյլան ես լուսավոր». . . . . .
«Դու հնչիր — քո սրտի գարունն է» . . . .
« Դու հոգուս քույրն ես» . . . . . .
«Դու մի սիրիր ծաղիկները հողածին» . . . .
«Դու չըգիտես դեռ, որքան անմիտ են» . . . .
«Դուրս եմ գալիս ես, լուռ թափառում» . . . .
«Դարսը` մայիսն է, արբածը» . . . . .
«Դուք գյուղերի խուղերում» . . . . . .
«Դուք իրար դեմ հավիտյան» . . . . .
«Դուք մի հին վեպ եք դանդաղ թերթում». . . . . .
«Ե՛լ, դեմոկրատիա» . . . . . . .
«Եկավ երկաթ քայլով» . . . . .
«Եղիր ինձ քույր. . . Թող որ հոգիս». . . . . .
«Ես արդեն երբեք չեմ մոռանալու»
«Ես գիտեմ մի աշխարհ, մի աշխարհ հոգեթով». . . . . .
«Ես դեռ պատանի սիրեցի քո խիստ». . . . . .
«Ես լսում եմ` դեռ հնչում է անվերջ». . . . . .
«Ես ձեզ բերի բարի լուր» . . . . .
«Ես մի անմայր որբ մանուկ» . . . .
«Ես չեմ մոռանում կարոտով մի հաշտ». . . . . .
«Եվ հիշեցի ես հորդ անձրևի տակ». . . . . .
«Երանի նրան, ով հայրենական». . . . . .
«Երանի՜ նրանց, որ մութ բանտերում». . . . . .
«Երբ կրհոգնեմ, տարեք ինձ երկիրն իմ հեռու». . . . . .
«Երբեք չէր եղել այսպես ցավագար». . . . . .
Երգ («Քանդեցեք իմ մռայլ բանտի պատերը սև»). . . . . .
«Երգն այս անզոր ու անզարդ» . . . .
Երկիր Նաիրի, երազ հեռավոր» . . . .
«Երկրից քո հավետ հեռու» . . . . .
«Երկրպագի՚ր, երկրպագի՛ր հողին». . . . . .
«էլ չեմ հավատում այդ ջինջ աչքերին» . . . . . .
էքսպրոմտ («Ամպերի նըման թող սահեն֊ գնան») . . . . . .
«Թեթև էր արվեստն իմ՝ խնդում» . . . .
«Թողի երկիրն իմ հայրենի» . . . . .
