Էջ:Vahan Terian, Collection works, vol. 2.djvu/51

45

Ձեռներին Ձեր մարմարյա,
Ոսկեցոլք Ձեր աչքերին —
Ես գերի եմ հնօրյա։

Ես գիտեի՝ Դուք լռին
Ժպտում եք ինձ ամեն օր —
Օրհնություն Ձեր ձեռներին։

Եվ օրհնություն մեղմօրոր
Քայլվածքին Ձեր նվագուն,
Որ դյութում է նորից նոր,

Որ անգութ է և տոկուն,
Որպես արեգ մի կիզող —
Իսկ ես խենթ եմ, ես նկուն —

Խոնարհ եմ ես, որպես հող։