57. Ց. ԽԱՆԶԱԴՅԱՆԻՆ
Սիրելի Ցոլակ
Նամակդ հասավ ինձ, բայց իսկույն չգրեցի, որովհետև նոր էի գրել քեզ (երևի արդեն ստացած կլինես)։ Այժմ ուզում եմ մի քանի տող գրել քեզ, թեև առանձին նորություն չունեմ հաղորդելու։ Փառք Աստծո, վերջերս կարծես թե ինձ միտդ ես բերել նորից և գոնե երբեմն առ երբեմն ուրախացնում ես քո նամակներով։ Շատ ափսոսում եմ, որ հաճախ չեմ կարողանում պատասխանել քեզ այնպես, ինչպես կուզեի, բայց դու ուշադրություն մի դարձնի դրա վրա և գրիր ազատ ժամանակ ու տրամադրություն լինի թե չէ։
| у словенцев нет совсем, но есть особая огласовка— О: volk, dolg—(сравни русск: здесь | звучит как неслоговое У и получается дифтонг). Миклошич и Кочубинскнй тоже ou предполагали и у сербов, как переходную ступень, но Ягич указал, что У вм. | есть не только сербская, но и хорватская черта, a | переходит в О только у сербов, но не у хорватов: дао (элевое причастие—«дал») сеоце (сельце) по- хорватски dal, selce и что как переходная ступень в орфографии нс встречается о8, а 80: в 8окь...
Սա Բրա՜նդն է, ահա այս նախադասությունը արտագրեցի, որ հասկանաս, թե ի՞նչ բաներով եմ ստիպված զբաղվելու և այսպես ամբողջ գրքեր պիտի անգիր անես, որովհետև, ինչպես տեսնում ես, սա «պատմելու» բան չէ, ոչ էլ «հասկանալու»։ Եվ իմ 8 առարկայից 4-ը այսպիսիք են... [Այս արտագրածս սլավոնական լեզուների համեմատական քերականությունից է, բայց կա նաև հնդեվրոպական լեզուների համեմատական քերականություն, և հին սլավոներեն, և ռուսաց լեզվի պատմական քերականություն]։
Ուղղակի մեռցնում են, հա՜լ չի մնում վրաս։ Բայց ի՞նչ պիտի անես։ Ահա թե ինչու կանանց կուրսերը ոչինչ են մեր առաջ— նրանք այս ամենը չեն տալիս պետական քննություններին։ Երանի՜ նրանց։ Այս րոպեիս սովորում էի այդ սլավոնական լեզուների համեմատական քերականությունը և դրա համար այնտեղից արտագրեցի առաջին պատահած նախադասությունը։ [Այս պարապմունքներից
