Այս էջը հաստատված է
Կապույտը — թախիծ․
Կապույտը — կարոտ թափանցիկ, մաքուր,
Ու հստակ, ու ջինջ։
Կապույտը քրոջ աչքերի անհուն
Առավոտն է թաց։
Կապույտում հոգիս մի հին իրիկուն
Անզո՜ր հեծկլտաց։
Կապույտը ծեգին աղոթքի կանչող
Ղողանջն է զանգի։
Կապույտը — արցունք, ու կապույտը — ցող
Հոգու, երկնքի։
Կապույտում անսուտ խոսքեր են հոսում
Երկնքից —երկինք։
Հոգիս — Կապույտի լաբիրինթոսում
Սրբացած կնիք։
Այն, որ չի եղել, որ պե՛տք է լինի
Մանկական սրտում—
Հոսում է, որպես լուսավոր գինի —
Հոգու կապույտում։
