Եվ գիտենք — վերջին կովում Ձեր հետքերը պիտի կորչին Մեր երթի Լուսավոր հեռվում։ — 110 Եվ ձեր խեղճ դիերի վրա Մեր քրտիՖքը զուլալ, սրբազան Կվառե խնդության մի քուրա, կկապե պայծա՜ռ ծիածան....