425
Ինձ կանչում էր կարծես անծիր
Կարոտով— երկիր Նայիրին.—
Նորից Հայաստան գնացի
Տասնըիննը թվի վերջերին։
Այնտեղ — Նայիրի երկրում,
430
Հնավանդ ցանկությամբ ուրիշ՝
Արդեն խմբապետ Դրոն
Պարզել էր երեքգույն դրոշ։
Պարզել էր — Երևան քաղաքում,
Հնամյա Մասիսին մոտիկ։
435
Ու լցրել էին հողագույն
Ուրուներ քաղաքն անոթի։
Որպես քար՝ տխրությունն իջավ,
Ծանրացավ ուսերիս,
Վրաս։
440
Ես նորի՛ց, նորի'ց քեզ տեսա —
Մանկություն...
Կարոտ իմ...
Կարս։