Հայրը հաճա՜խ նրան ցույց է տվել երկու
70
Այդ մեծերի պատկերքը։
Անգամ այնտեղ — նրա այբուբենի գրքում
Նրանց նկարը կա։
Սովորել է հորից և գիտե՛ նրանց երգը՝
«— Ե-լի՜ի՜ի՜ր —բո-ղո-քի՜ի՜ի՜ր — բա-վո՜ո՜ո՜ր
դա-սա-կա՜ա՜ա՛րգ...»:
75
Պատմել է հայրը նրան,
Որ Լենին քեռին
Խելացի է, մեծ է ու քաջ։
Այնքա՛ն, այնքա՜ն, այնքա՜ն,
Որ աշխարքում ուրիշը — այդպիսին չկա։
8O
Պատվիրել է, որ ինքն էլ երբ մեծանա՝
Երթա նրա — այդ մեծ Լենին֊քեռու ճամփով,
Որի վրա թեկուզ հազար փուշ կա ցանած,
Բայց գնում են որով գյուղացի ու բանվոր...
Բա՞ս.
85
Այսպիսին է Լենին֊քեռին։
Եվ վաղը նա ի՛նքը պիտի խոսի։
Պիտի անցնի իր հայրը՝ զենքը ձեռին —
Եվ Լենինին լսի...
Այդ հո նման է — զարմանք բանի՞...
90
Եվ որոշում է Իվանը.
Ինչ էլ լինի՝
Վաղն առավոտ կանուխ պիտի փողոց գնա
Եվ տեսնի — ընկեր Լենինին: