Իսկ այնտեղ քսան խեղդամահ
Օրորվել են սև ջրերում․․․
Ինչ հե՜շտ է բարձրացել այդ օրը
290
էֆենդու «պա»-ն ֆոկստրոտում։
Երկնային մյուզիկ է ու օրոր է
Օրորել նստուկը օդում։
Իր հոգին այն օրը, о այն о՜րը
Ինչ քաղցր հույզեր է հինել․․․
295
Կարծես շեկ, մի շեկ էլեոնո՛րա
Տարել է
Իրեն
...Սինե։
Հե՛նց այսպես,
300
Ինչպես այսօր։
ճիշտ այսպես առկայծել է Պերան,
Երբ նրանց տարել են Տրապիզոն...
Բայց —
305
Լսո՞ւմ եք.
— Նրանք կա՛ն։
Ձմեռա՜ն։
Լսո՞ւմ եք, էֆենդի՛, փաշա՛։
Գոռում եմ էստեղից Բիթլիս.—
— Դեռ կգա կարմիր ռեվա՛նշը։
310
— Դեռ կգա — արխադաշ Սուբխին։
Հասկանո՞ւմ եք՝ նա, որ երեկ
Այստեղից քշեց Անտանտին —
