Այս էջը սրբագրված է
Բանվորական թաղերը խավարում —
480
Լսո՞ւմ եք —
Աղմկում են,
Խոսում են:
Որպես վրեժ մի ալ —
Հոսում է այնտեղից սարսափը
485
Դեպի էտուալ:
Նրա շուրջը,
Վրան
Իջնում է ահա աղջամուղջը.
Թանձրանում է վուալը,
490
Կորչում է մշուշում շրջագիծը լուսե։
Արդեն էտուալը
Դողում է, որպես տերև, գալիքների ահից։
Լսե՜ք, լսե՜ք, լսե՜ք.—
Այդ թաղերի վրա
495
Շուտով կելնե արեը, որպես դահիճ...