Այս էջը սրբագրված է
Դե, Փարիզը կենարո՛ն է, Առա՛նցքն է աշխարքի: Ի՞նչ կըլիներ աշխարք, Թե չքանար Փարիզը Քաղաքների շարքից... Թե որ միս է՛լ չտան — էլ ինչո՞ւ են շնչում գավառները. Բանվորական թաղերն էլ ինչո՞ւ են» Օ, չգիտե՜ք միթե՝ Փարիզում մեռնելը — Հանույք է» երկնային մի չու է...
Ու մեռնում են:
Մեռնում են խմբերով:
Տեղերը բռնում են —
Մերոնք:
Դեւղի շուկան սիրո
Տոններով ղրկում են հղկած միս:
— Թե չլինեն մերոնք —
Բուրժույը ո՞ւմ քամի...
Գիշեր է:
Մյուր Ֆեդերե՜:
Նստել եմ՝ հենված մի քարի:
Ներքևում հևում է վիթխարի Փարիզը...
Օ, վիթխարի' Փարիզ…
էնտեղ Փարիզը
Եփում է եոանդ ու արկած:
Տագնապից դղրդում է երկիրը:
— Թագավոր է էնտեղ — առարկան.
Դիկտատոր է —
Ի՛րը:
Ամբոխների մեջքին
Նստել, ոնց որ վիշապ՝
Քշում է, ուր որ կուզե:
Մարդը — անհա՛յտ է լոկ
Մի գտնելի նշան.—
