Էջ:Yeghishe Charents, Collected works, vol. 2 (Եղիշե Չարենց, Երկերի ժողովածու, հատոր 2-րդ).djvu/92

Այս էջը սրբագրված չէ

Նրանց ձգված մկաններում ու՛ժն է նստել

խոնավ հողի —

Եթե ուզեն՝ արևներին նոր տե՛մպ կըաան ու նոր ուղի 205 Եթե ուզեն% արեգակնե՜ր կշպրտեն երկինքն ի վեր* Եթե ուզեն' վա՛ր կրբերեն երկինքներից արեգակներ... Եթե ուզեն* կամքով արի ու աշխարհի հրով վառված..* Ինչե՜ր միայն շեն կատարի ամբոխները խելագարված XVI Ու հոսում է գիշերը մութ, մոտենում է աոավոտին։ 210 Հոսում Հ պաղ ու անօգուտ սպասումի ժամը հետին• Դաշտից ահա սուրում .Հ զով, մարմանդ քամին առավոտի- Ու վառվում է վերջին լույսով կրակը այն կարմիր կետի• Նոսրանում է խավարն ահա, գունատվում է հետզհետե«— ճեղքում է մութե արևելքում հսկայական, հրե մի թե։ 215 Ու սուրում է հեռուներից առավոտվա կիսամթում— Մարմա՜նդ, մարմա՜նդ, բուրումնալից, գարնանային մի թարմություն# Շարժըվում է խավարը թեն ու հեռևում խավարամած Երևում է քաղաքն արդեն' մութ, անորոշ մի զս& գրված։ 92