Ահա Ամե՛րիկան։
Ահա Խաղաղականը։
230
Ահա Իտա՛լիան, ոնց որ կոշիկ․․․
Բայց ի՞նչ է.
Ոնց որ ուրագա՛ն է․
Ոնց որ փոշի...
Մշուշ է։
235
Չէ.
Ապակի՛․․․
Ու ապակու տակից— երկիրը, երկրագունդը․․․
Ո՞ւր․
Երևա՞ն...
240
Ծիծաղում է։
Մորուքը քսվում է ուսիս։
Մոտեցանք։
Ոնց որ լողանում ենք։
Իջնում ենք հյուսիսից։
245
Թռանք հարավ էլի։
Ահա իջանք։
Էն ի՞նչ են․
Ինչո՞ւ են թևավոր․
Ասո՞ւմ եք՝ մա՞րդ են․
250
Խա՜—խա՛—խա՜—
Նման են հավերի․․.
Երևանն է․․․
Ծերո՛ւկ, խաբեցի՛ր ինձ։
Ոնց որ Նյու—Յորք լինի,
255
Ոնց որ Սան—Ֆրանցի՛սկո—
