Բայց կանգնած է նա, ահա տե՛ս— Մշտածուփ, մշտափոխ ու կարծր։
XXIX
Թե արևը այրում ու կիզում է— նա ասում է՝ ու՞ր է
Ամեն ինչ անհաստատ ու հոսուն է. նա ասում է՝
Օ, գիտե՛ս դու աշխարհի լեզուն և գիտես, որ կամքդ
Իսկ հիմարը դեռ ափսոսում է. նա ասում է՝ ո՞ւր է
XXX
Ասում են` վիթխարի հերոս, հանճարեղ է եղել
Շարժել է, խառնել է իրար ազգեր ու ցեղեր Իսքյանդարը․ Բայց գիտե՛ս դու շարժումն ու ընթացքը և գիտես՝
Աշխարհում և մի շյուղ անգամ դժվա՛ր թե շեղեր
XXXI
Հետևա՛նք ես դու, իմաստո՛ւն,— այս մեկը դու լա՛վ
Բայց դո՛ւ էլ ես, դո՛ւ էլ ես ազդում,— այս մեկը
Դու ուզում ես, որ ազա՞տ լինես.— ուրեմն հասկացի՛ր
Եվ փոխի՛ր, որ հաստատ գաս տուն,— այս մեկը դու