Իսկ դեմը—
20
Եվրոպան է։
Անծանոթը։
Պահվել է ծովերից անդին։
Ու պահել է բանտերում անգութ իր—
Պրոլետարներ անթիվ։
25
Շռթնկել է էնտեղ, ծովից դենը․
Սեղմել է իր քար թաթերով—
Հռոմը,
Ռուրը,
Բեռլինը —
30
Ամենուր— մե՛րոնց․․․
Ինչո՞ւ—
Մտածում է գանգս —
Մեր հզոր հողմերի թափից —
Մեր հզոր հողմերի արձագանքը
35
Չքանդեց բերդերն էն ափի։
Մտածում ու նայում եմ ծովին։
Իսկ կողքիս— ծեր մի ձկնորս
Երկաթե, վարժ ձեռքով իր
Նետում է իր կարթը դեպի ծով։
40
Նրա մոտ կանգնած են լուռ
Երկու ռուս կարմիր արմեյցի․
Նայում են աչքերով լուրթ—
Ձկնորսին,
Ծովին,
45
Ինձ։
Ձկնորսը նետել է դեպի ծով
Իր կարթը․ սպասում է որսի։
