Խոտերի միջով,
Ինչպես ձիարշավի տոներին ուրախ,
45
Ծառսելով ոտները իր չոր՝
Վազում է կարմրաբաշ մի քուռակ։
Օ, քնքո՜ւշ, քնքո՜ւշ իմ խելառ․․․
Ախր ո՞ւր է, ո՞ւր է նա արշավում․
Նա չգիտե՞ արդյոք, որ ձիերին հիմա
50
Հաղթել է պողպատե ձիախումբը։
Նա չգիտե՞ արդյոք, որ դաշտերում այս ցուրտ
Չի դառնա հինը իր վազքից,
Երբ մի ձիու դիմաց պեչենեգը հարուստ
Տալիս էր մի զույգ ռուս կին։
55
Այլ գույներ է բախտը շուկայում քսում,
Այլ գույնով է ներկում ծանծաղուտը մառ, —
Եվ ձիու հազա՛ր փութ կաշիով ու մսով
Առնում են հիմա մի շոգեկառք։
Սատանա՜ն քեզ տանի, վա՛տ հյուր։
60
Մեր երդը չի՛ հաշտվի քեզ հետ։
Ափսոս որ, ինչպես դույլը հորում,
Չկորար սկզբիցևեթ։
Նրանց հե՜շտ է կանգնել՝ շուրթերը
Թիթեղե համբույրով ներկել․
65
Միայն ի՛նձ է վիճակվել կյանքում
Իմ երկրին ալելու երգել։
Սրանի՛ց է, որ աշնան թենին
Գլուխը ցանկապատին տվել՝