«Հորովե՜լ, հորովե՜լ, հո՜,
«Հո՜ո՜ ե՛զը ջան»...
Գարունը հեղեղ էր բերում,
Ամառը՝ երաշտ,
Աշունը՝ կարկուտ ու ցուրտ...
25
«Տե՜ր, փա՜ռքդ շատ,
«Օրհնյա՜լ է Աստված» —
Ձմեռը նստիր գերանին
Եվ երազի՛ր զուր...
«Հորովե՜լ, հորովե՜լ, հո՜,
30
«Հո՜ո՜, ե՛զը ջան»...
Գալիս էր գզիրը չեչոտ,
Անցնում էր գյուղամիջով,
Կանգնում էր գյուղամիջում,
Կանչում էր չոր․—
35
«Տերությա՜ն հրամա՜ն անխա՜խտ․
«Ամեն տնից մի մա՜րդ,
«Երկու անասո՜ւն․․․
«Առավո՜տ — ծեգի՜ն — գա՜ն —
«Գնան մութլուսո՜ւն»․․․
40
«Հորովե՜լ, հորովե՜լ, հո՜,
«Հո՜ո՜, ե՛զը ջան»․․․
Գնում էր՝
Չլուտ Չադին,
Տկլոր Բադին,
45
Հռո Հովանը,
Ծուռ Հարոն...
Մնում էր տանը՝
Իշխան Աղասին,
