Էջ:Yeghishe Charents, Collected works, vol. 4 (Եղիշե Չարենց, Երկերի ժողովածու, հատոր 4-րդ).djvu/323

Այս էջը հաստատված է

Ինչպես հայտնի է ձեզ՝ Առաջնորդի օրով
Ընթացել են շավղով նրա միշտ․—
Կարելի է ասել, որ ուրի՛շ
Մի զարդարում կտար հեղինակը երկին,
Եթե ինքը գրեր նախավերջին
Արարվածը երկի։—
Եվ ո՞վ է, ո՞վ,
Որ կարող է այստեղ մեզ համոզել, թե մենք,
Ծավալելով այսպես հեղինակի վերջին
Թատրերգության ընթացքը — թեկուզ չնչին,
Գեթ փոքրագույն չափով հակասել ենք նրա
Թատրերգության ոգուն։— Կա՞ն այդպիսի
Մարդիկ արդյոք, այստեղ։

Դահլիճը լուռ է։ Մի փոքր պաուզայից հետո։


Ինչպես տեսնում եք դուք


0՜, այդպիսի մարդիկ այստեղ չկան։—
Այնինչ հիմա
Ես հայտնելու եմ ձեզ զարմանալի մի բան․․․
Այսօր, երրորդ արարն սկսելու պահին,
Վարագույրը երբ նոր էր դեռ բարձրացել—
Հայտնրվում է հանկարծ մի ֆանտաստիկ պարոն,
Ձեռնափայտը ձեռքին ներկայանում է մեզ,
Եվ հայտնում է անփույթ, սեթևեթ
Շարժուձևով, որ ինքը մեր հանճարեղ
Հեղինակի այս նոր, մահամնա երկի
Կենտրոնական պերսոնն է․․․ Որ իրեն
Հարկ է հանձնել իր դերը սեփական
Որ չի կարող այլևս նա ինքնիրեն զսպել․․․
Հասկանո՞ւմ եք՝ այսպե՛ս
Ո՛չ ավելի, ոչ է՛լ մի մազաչափ պակաս․․.
Շարժուձևով մի փոքր ծիծաղաշարժ,