Ով որ ծանոթ է մեր հեղինակի
Գրվածքների ոգուն — նա գիտե՛,
Որ իր ո՛չ մի երկում նա չունի
Կենտրոնական դեր։
Եվ գաղտնի՞ք է միթե ձեզ համար,
Կամ հանելո՞ւկ,
Որ հեղինակը մեր ընդհանրապես
Խուսափել է բոլոր՛ իր երկերի մեջ
Ինչ—որ փքուն ու մեծ
Հերոսների դերեր հանձնելուց։—
Հենց սրանո՛վ է որ մեր հանճարեղ
Անզուգական Վարպետը, օ, առաջին հերթին,
Տարբերվում է բոլոր թե՛ նոր, թե՛ հին
Հանճարներից։— Այո՛։— Հենց սրանո՛վ է նա
Զանազանվում, ասենք, Սոֆոկլեսից,
Կամ Շեքսպիրից, կամ այլ բազմապիսի
Պոետներից թե՛ նոր, թե՛ դասական։—
Եվ ասացե՛ք խնդրեմ՝ թատրերգական
Իր ո՞ր, իր ո՞ր գրվածքում
Իր ո՞ր, թեկուզ փոքրիկ, երկրորդական երկում
Հերոսներ է դրել նա անխոց,
Կամ գլխավոր անձեր, որոնց շուրջը դառնար
Թատրերգության, ասենք, կառուցվածքը ամբողջ։
Կա՞ այդպիսի մի երկ իր երկերի շարքում,
Հարց եմ տալիս.— օ, կա՞։—
Ո՛չ, այդպիսի փքուն,
Հերոսապաշտ երկեր նա չունի։—
Որտեղի՞ց է էլ այս զարմանալի պերսոնը
Երևացել այսօր, եկել հանդես,
Եվ ծանր, խանգարող քարի պես,
Կախվել Վարպետի անունից։—