— Իսկ ես ասում եմ — կա՛։—
— Հերյուրա՛նք է։— Գիտե՞նք այդ պարոնին...
— Հեռացրե՛ք նրան...
ՆՈԻՅՆ ՁԱՅՆԸ ԴԱՀԼԻՃԻ ՎԵՐՋԻՑ
— Սխալվո՛ւմ եք.— ես ի՛նքս
Ճանաչում եմ նրան.— նա իրավո՛ւք ունի...
— Ո՞վ ասողը, ո՞վ... Հեռացրե՛ք դրան...
— Զրպարտո՛ւմ ես։— Ստո՛ւմ ես։—
ՄԻ ԱՅԼ ՁԱՅՆ ԴԱՀԼԻՃԻ ՎԵՐՋԻՑ
Օ՞, վկա՛ է երկինքը՝
Ճի՛շտ է ասում հերոսը...
Օ՜, չլինի՞
Հենց դու է՛լ ես հերոս մի այդպիսի...
ՆՈԻՅՆ ՁԱՅՆԸ ԴԱՀԼԻՃԻ ՎԵՐՋԻՑ
Հանդիսական այրե՛ր։— Հանդիսականնե՛ր։—
Թույլ տվեք ինձ՝ ասեմ ես հերոսի մասին...
ԲԱԶՄԱԹԻՎ ԲԱՑԱԳԱՆՉՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ
— Հարկավոր չի՛։— Կորչի՛։— Մենք չե՛նք ուզում լսել..․
