Հասկացե՛ք, ելե՛ք, պահանջն՛ք դուք ձեր
Իրավունքն՝ այսպես արված գետնահար,—
Չէ՞ որ դասական մի ողբերգության
Մուտքի համա՛ր եք դուք տոմսեր առել —
Եվ ո՛չ թե չնչին մի ֆարսի համար․..
ԲԱՑԱԳԱՆՉՈԻԹՅՈԻՆՆԵՐ ԴԱՀԼԻՃՈՒՄ
— Բավակա՛ն է։— Վե՛րջ։— Նա թատրոնը մեր
— Շփոթում է մի բալագանի հետ․․․
— Դո՛ւրս արեք դրան․․. Ձայնից զրկեցե՛ք։—
— Առանց նրան էլ թատրերգությունը
— Գործ է հոյակապ․․․ — Շարունակեցե՛ք
— Ներկայացումը․․․ — Շարունակեցե՛ք․․․
Հանդիսականնե՛ր։— Այժմ պարզ է ձեզ,
Որ պարոնը այս,
Որ հեղինակի գործը հանճարեղ
Ողբերգություն է երբեմն համարում,
Իսկ երբեմն — ֆարս,—
Ո՛չ մի կապ չունի մեր հեղինակի
Թատրերգության հետ։— Ուստի մենք նրան
Կարող ենք անել առաջարկ մի լուրջ․—
Քանի որ նրան, ավա՜ղ, չաջողվեց
Դառնալ մի հսկա, վիթխարի հերոս,—
Կարող ենք նրան խորհուրդ տալ միայն
Որ նա իր սիրած ամպլուան փոխե,—
Օ՜, մոռանա՛լով նախապես սակայն,
Որ երբեմն ա՛յլ երգ է ներբողել։—
Մեր բեմի համար հարկավոր է մի
Ընդմիջումների խեղկատակ — հերոս,—
Այսինքն, արգո հանդիսականնե՛ր,—
Մի լավ․․․ Պյերո՛․․․
