XII
Վա՛ղ արթնացիր, սերմնացան,— այս պատվերը հնո՛ւց
Բայց ունե՞ս աչքեր սրատես, որ մթնում հերկերը
XIII
Դու այս մեծ այգում բարձրացար.— ունեցի՛ր աչքեր
Որ աճես այգին առընթեր — և կըդառնաս դու անմահ։—
XIV
«Փոխելն է կյանքի կարևոր» — բարբառել է մեր մեծ
Անսալով խորհուրդին նրա՝ պոետները․․․ հանգերն են
XV
Ո՜վ միամիտ երգիչնե՛ր, որ կարծում էիք, թե դո՛ւք եք Մեր կյանքում ուղիներ հարթում — երբ կյա՛նքն
XVI
Ո՜վ հանճարեղ Առաջնորդ, ես գիտեմ, որ հատու
Աշխարհում ուղի է հարթում — նաև ի՛նձ համար և
XVII
Դու հասկացար, որ ահեղ այս պայքարը՝ կյանքը
Հանճարով է լցնում քո ոգին — և դարձար պոետ