Բացել գլխավոր ցանկը
Տուն
Պատահական
Մոտակայքում
Մուտք գործել
Կարգավորումներ
Նվիրաբերել
Վիքիդարանի մասին
Հրաժարագրեր
Վիքիդարան
Որոնել
Էջ
:
Yeghishe Charents, Collected works, vol. 4 (Եղիշե Չարենց, Երկերի ժողովածու, հատոր 4-րդ).djvu/621
Կարդալ այլ լեզվով
Հսկել
Խմբագրել
Այս էջը հաստատված է
Ինչ ունեցել է ժողովուրդը քո
406
Դու գիտես, որ քո մատյանն այս վերջին
407
Մոնումենտ
408
Գիրք իմացության
Ռուբայիներ
Այսպես՝ այս ժամին եկավ և մոտեցավ քո ոգուն
409
Ո՜վ իմաստուն, այդ շեփորով չի՛ դատարկվի այս կաթսան
409
Դո՜ւ ես միայն և միայն դու, ո՜վ պայքարող դու ոգի
410
Այս խոհերի, այս գրքերի, այս մտքերի աշխարհում
410
Մեր քերթությունը՝ մեր դարի ընթացքի հետ միասին
410
Դու Տերյանից սովորեցիր լսել տրտունջը ոգու
410
Ա՜խ, շռայլ է լինում ոգին — լոկ մի՛ անգամ իր կյանքում
411
Չի՛ շղթայվի մարդու ոգին ոչ մի կապով արտաքին
411
Ամեն պոետ՝ գալիս՝ իր հետ մի անտես նետ է բերում
411
Եղե՜լ է երբ, որ քո մտքում հուրհուրացող խոհ մի խոր
411
Զգում ես, որ՝ անհուն ու խոր՝ ինչպես մի հանք անսպառ
412
Առուներով, գետակներով, վտակներով անհամար
412
Խոհն անդադրում է կուտակվում, անկշռելի ու անտես
412
Նրանք գալիս են միշտ լուռ, պատահաբար ու անձուկ
412
Ո՜վ իմանա, ե՜րբ է մարդ դառնում այսպես իմաստուն
412
Հե՜յ, անցյալի երգասաննե՛ր, որքա՜ն եք դուք երազել
413
Արևմուտքում, Գուտենբերգի հայրենիքում հարազատ
413
Ո՜վ երգիչներ մեր մե՜ծ երկրի, եղե՛ք զգաստ ու արթուն
413
Ո՜վ Արևմուտք, որ դարերով հայրենիքն ես եղել մեծ
413
Հորիզոնի վրա կրկին ամպեր են մութ ծանրանում
414
Վերջին անգամ պատմությունը, մի թռիչքով գեղեցիկ
414
Չի՛ ընթանում սակայն երբեք պատմությունը դեպի ետ
414
Մենք քանդեցինք. կործանեցինք աշխարհը հին իր հիմից
414
Պատմությունը տվել է մեզ ուսուցիչներ երեք մեծ
415
Դիստիքոսներ
Մա՛րդ, բարձրախոհ դու եղիր, պայքարի՛ր դարիդ առընթեր
416
Սի՛րտ, քնքշությո՛ւն, սանտիմե՛նտ, — ե՛րգ, և՛ ցնորք, և՛ թախիծ
416
Երգդ թեթև էր, — ասում ես, — և կյանքդ միայն դժվարին էր
416
Նուրբ էր արվեստդ, չքնաղ, — բայց — մեր դարում հարկավոր էր
419
Կա Մեծարենց, կա Տերյան, — և բազում ուրիշ պոետներ կան
416
Մեր պատմության դառնաշունչ, չար ու խորշակ գիշերում
417
Վարժ ու հմուտ վարպետներ, ճորտ հանճարներ անանուն
417
