Էջ:Yeghishe Charents, Collected works, vol. 5 (Եղիշե Չարենց, Երկերի ժողովածու, հատոր 5-րդ).djvu/600

Այս էջը սրբագրված է

Ինքն, Մքն, Նք 6685 նամակի աոաջին խոսքերը։ Երկ 6686 Հիշում եմ' նամակն Ինքն 6702 չկա' Այո՛, ինչո՞ւ նապաստակներ, և ոչ ուրիշ մի բան... 6704—6706 չենք հիշում այդ նամակը բայց բավա՛կանին լրիվ հիշում ենք այդ նամակի բովանդակությունը։ 6769—6712 այն ցայտուն տողերը, որ [միանգամից] այն ժամանակ մեխվեցին իմ ուղեղում և մնացին այնտեղ մեխված——ընդմիշտ ու հավիտյան։ 6714 բայց [հետզհետե] գնալով փոխվում էր դառնաթախիծ տրտունջի. և ապա նորից Ինքն, Մքն, Նք 6715 և ապա նորից ծայր էր առնում Մքն, Նք, II տպ, Երկ 6716 նորից տրտունջի դառնության փոխվելով՝ Ինքն, Մքն, Նք, II տպ 6727 նամակի այս տողերն էին ահա՝ Ինքն 6729—6732 թքակալում նրա շնական շրթունքները» <<Միթե դու չէիր՝ Համո Համրարձումովիչ,— ասվում էր այդ նամակում Մքն, Նք 6730 ինչպես տարածված էր քաղաքում— Ինքն 6735 միթ՞ե քո անզուգական դուստր 6741—6744 գաղտնի բաժանմունքի պաշտոնյա Անդելևին, եթե ոչ այսօրվա շրջանային կոմիսար Աերդե Կասպարիշը,բժիշկը... 6745 որ Հաեղական կոմիտեի կնիքով կնքած 6753—6756 Սերդե Կասպարիչը, քաղաքի բմիշկը.». Եվ ո՞վ էր, որ ասվում էր ապա նամակում,— Մքն 6755 այդ զարմանալի [մի ֆակտն] նամակում, Ինքն 6766 այսինքն' միֆական նամակը,— Ինքն, Մքն, Նք 6771 ձեր դարավոր ոսոխին, քուրքին Ինքն, Մքն 6773 Դո՛ւք էիք, դուք, հարգելի Համո Համբարձումովիչ Նք 6774 Ամբարձումովիչ և իզուր եք