Էջ:Yeghishe Charents, Collected works, vol. 6 (Եղիշե Չարենց, Երկերի ժողովածու, հատոր 6-րդ).djvu/233

մեզ վերագրվող <պրոլետարական բովանդակության բացասումը» գոնե մինիմալ չափով բխեր մեր դրույթներից, բայց մենք տեսանք, որ ընկ. Չուբարը նախ հնարում է բովանդակության անտեսումը մեր կողմից, մեզ դարձնում է ազգային ինքնանպատակ ձևի քարոզողներ, իբրև թե մենք պահանջում ենք ազգային ձև' ի*նք բա]ւս1ւղւս Ь.||р|Ш|1р ււււլոււ] [ի/.p (իիՈի Որ հրեք ափն մեդագրանը' Արմենի հոդվածից մեր արած բազմաթիվ վերոհիշյալ մ եք բերումներից և մեր բազմամյա դրական գործունեությունից հետո) —— և քիչ ,է մեզ պսաշէոոլան Հայչոա֊^ բարի ձևով ազգային> <ւսակայԼ*֊~թէւվանղակությամր բուրժուական գրականության. չհասկանալով, որ մեր ազգային ձևի դիալեկտիկական լոկ ււնամից ինքնին բր խում է այն միանգամայն .սնաոարկեւհ որույթր, որ իսկական ացզափն ձեթ կարող է իրացվել միմհաւն սլրո-» |եսոսրակսւն բովանղսւեռւթւաԱր» եթե մենք մեխա նիկ„. (.են շենք հակադրում բովանդակությունը ձևին, կամ ընդ¬ հակառակը' ձևը բովանդակությանը, ինչպես այդ իր վե- րոհիշյալ <ւսակայն»-ով անում է ընկ. Չուբարը, — եթև մենք ձևը և բովանդակությունը վերցնում ենք իրենց դիալեկտիկական միասնությամբ: Ահավասիկ ձևի և բովանդակության ըմբռնման այս դիալեկտիկական դրույ-թրն է, որ, լինելով տարրական քաղգրագիտությունից մի փոքր ավելի բարդ, անհասկանալի ,Է մնում ընկ. Չուրարին,— և այս է պատճառը, որ իր վերոհիշյալ տիրադից հետո նա անում է ոչ միայն դրական, այլև քաղաքական կուդաադույն մի սխալ, որը միանգամայն դրսևորում է ընկ. Չուբարի քաղաքական զարմանալի... մեղմ ասած' անգիտությունը։ Ասելով, որ պրոլետարական է այն գրողը, որն իր ստեղծագործությամբ մասնակցում է սո֊ ցիալիզմի կառուցման գործին, նա եզրակացնում է.— (ГՍա պրոլետարիատի տեսակետն է. որր ացգային խրն- ²³³