իր գոհունակությունը հայտնեց անոր նույն իրիկվան ընթացքին համար և ըսավ.
− Կտեսնամ, որ անհանգստությունդ բոլորովին անցեր է ու նորեն հին զվարթությունդ գտեր ես… երկու օր առաջ շիտակը զիս դող հանեցիր քու տխուր կերպարանքովդ և խենթ ու խելառ խորհուրդներովդ…
− Ի՞նչ խորհուրդ,− հարցուց Երանիկ բուռն ժպիտով մը։
− Ես ինչ գիտնամ՝ հիմարական բաներ, Սամսոն երթամ կըսեիր, ինչ կըսեիր։
− Այո, այդ օրը խելքիս այնպես փչեց, բայց հետո մտաբերի, որ ըլլալիք բան չէր։
− Աֆերիմ, կտեսնամ, որ խելքդ գլուխդ եկեր է։
Ղուկաս էֆենտի հետո խոսեցավ իր կնոջ՝ տիկին Թագուհիի մոտալուտ գալուստի մասին և ավելցուց.
− Բայց դուն անհոգ եղիր, քու մասիդ ամեն բան պիտի կարգադրեմ և նորեն պիտի կրնանք մեր հարաբերությունները շարունակել ապահով ու ծածուկ կերպով։
Հետո այս խորհրդավոր խոսքերը ըսավ, որոնց իմաստը լավ չկրցավ ըմբռնել Երանիկ։
− Միայն թե ջանա Քերովբե էֆենտիի հետ անուշ երթալ․․․ այս իրիկվան ընթացքդ շատ աղեկ էր։
Երանիկ ուզեց ավելի բացատրություն մը ուզել այս անորոշ ակնարկության մասին, ուստի ըսավ.
− Ինչո՞ւ համար կուզես, որ անպատճառ անուշ երթամ Քերովբե էֆենտիին հետ, ասիկա բացատրե ինծի։
Ղուկաս էֆենտի իր քենիին ձեռքը բռնեց փաղաքշական ձևով մը և ըսավ.
− Ինծի նայե, ինչպես ըսի, ծրագիր մը ունիմ քու ապագայիդ համար և այս պատճառով պետք ունինք Քերովբե էֆենտիի աջակցության… Թագուհին քիչ օրեն պիտի գա և գալեն ետքը բնականաբար մեր այս կյանքը չենք կրնար շարունակել, դուն Սարը Յար չես կրնար նստիլ ձմեռը, և նույնիսկ, եթե նստիս, ես այսպես շաբաթը երեք անգամ չեմ կրնար գալ և գիշերը հոս անցնել, ուստի պետք է որ դուն ալ գաս, Բերա, տուն մը նստիս, որպեսզի կարենանք մեր հարաբերությունները շարունակել, և ասոր համար, ահա, հարկավոր է որ Քերովբե էֆենտի մեզի աջակցի․ հիմա հասկցա՞ր։
