Էջ:Yervand Otyan, Collected works (Երվանդ Օտյան, Երկեր).djvu/331

կեսօր եղել է, տունը կսպասեն, մանավանդ որ հյուր ալ ունինք։

− Եթե հյուր ունիս, ատոր ըսելիք չկա, ուրեմն մենք երկուքս կէրթանք, չըլլա՞ր, Ռափի՛կ աղա։

Այն, որուն Ռափիկ աղա անունը տված էր իր ընկերը, հիսուն տարեկանի մոտ, գիրուկ, թավ պեխերով ու խոշոր կլոր քիթով անձ մըն էր։ Ոսկերիչ էր և համեստ դիրքի տեր։

Երկու թաղականները իրենց ընկերեն բաժնվելով՝ ճամփանին շարունակեցին, և շուկային մեջ գտնված մեծ քազինո մը մտան, ուր արդեն հավաքված էին թաղեցիները իրենց կիրակնօրյա հանգիստը վայելելու համար։

− Մանո՛ւկ աղա, սանկ անկյունը նստի՞նք։ Սեղանը պարապ է,− առաջարկեց Ռափիկ իր ընկերոջ։

− Աղեկ կըլլա։

Մանուկ աղա ավելի երիտասարդ քան Ռափիկ, հազիվ քառասուն տարեկան, չոր, երկայնահասակ ու ջղուտ մարդ մըն էր, որ կորովի նկարագրի տեր կկարծվեր։

− Մեզի շիշ մը տյուզ բեր, − հրամայեց Ռափիկ իր հրամանները ընդունելու եկող սպասավորին,− բայց մեզեները տաք ըլլան։

Հետո իր ընկերոջ դառնալով՝ ըսավ.

− Սա ժամկոչին խնդիրը իս կնեղացնե կոր… Ո՞ւրկե մեջտեղ ելավ։

− Նեղանալիք բան մը չկա, վաղը առտու կերթանք հաշիվը կտեսնանք, 55 ղուրուշ առնելիք ունի՝ կուտանք ու կճամփենք, պրծավ գնաց,− պատասխանեց Մանուկ վճռաբար։

− Աղե՛կ, բայց մարդը հանցավոր չերևար կոր։

− Հանցավոր ըլլա, չըլլա, չենք կրնար Մարգար էֆ-ի պես մեկուն խաթրը կոտրել ժամկոչի մը համար։

− Ասկե զատ՝ ուրիշ խնդիր մըն ալ կա։

− Ի՞նչ խնդիր։

− Եթե Պողոս էֆ-ն իմանա ու դիտողություն ընե… չի լսեցի՞ր, ավագերեցը ըսավ, որ անոր հրամանով առնվեր է Վարդանը։

− Պողոս էֆ-ն եթե իմանա, որ Սասանյան էֆ-ին դիմումին վրա ժամկոչը ճամփեր ենք, բնավ դիտողության չըներ։

− Վերջապես ինքն ալ Թաղական Խորհրդին ատենապետն է, պետք է որ նախապես գիտնա մեր տված որոշումը։

− Էյ, ինչպե՞ս ընենք։