Էջ:Yervand Otyan, Collected works (Երվանդ Օտյան, Երկեր).djvu/393

Այս էջը հաստատված է

Սափորյան էֆենտի, Մարգար և Միհրանիկ էֆենտիներեն շրջապատված, առաջնորդվեցավ տուն, մինչ Մանուկ աղա քանի մը վայրկյան ետքը եկավ միացավ իրենց։

Մի քանի քաղաքավարական բանաձևերե ետքը, բնականաբար խոսք բացվեցավ օրվան հրատապ խնդրին վրա։

− Ձեր քննության արդյունքը ի՞նչ եղավ, գաղափար մը կազմեցիք խնդրին վրա,− հարցուց Մարգար էֆենտին փաստաբանին։

− Դեռ բոլոր վկաները չլսեցինք։

− Բայց գլխավորները մտիկ ըրիք։

− Այո՛, մեկ քանի հոգի հարցուփորձեցինք,− պատասխանեց փաստաբանը, որ խուսափիլ կուզեր կարծիք հայտնելե։

− Է՛յ, վեր ի վերո ի՞նչ եղավ ձեր տպավորությունը։

− Էֆենտիմ, կնճռոտ է խնդիրը, շատ կնճռոտ, լուսաբանության կարոտ է․․․

− Ամեն պարագայի հարկավ ալ համոզվեցաք, որ Պողոս էֆենտին Թաղ. Խորհրդի գլուխ չկրնար կենալ…

− Այսինքն՝ ինչպես ըսի՝ դեռ եզրակացության մը չենք հա¬րած։

− Տոքթ. Ծրարյան էֆ-ն ի՞նչ կըսեր կոր։

− Կարծիքի փոխանակություն չունեցանք։

Եվ այսպես փաստաբանը խույս կուտար Մարգար էֆ-ի հետապնդումներեն։

Մանուկ աղա միջամտեց խոսակցության։

− Էֆենտիմ,− ըսավ,− այս խնդրին մեջ չորս գլխավոր կետ կա…

Հետո այդ ամեն մի գլխավոր կետերն ալ շատ մը երկրորդական կետերու բաժնեց և ճաշի ամբողջ տևողության միջոցին խոսեցավ առանց կարենալ բան մը հերքելու կամ հաստատելու։ Ապա հարկ տեսավ խնդրին պատմականը ընելու։

− Պողոս պատրիարքին օրով, դեռ սահմանադրությունը չհաստատված, այս մեր թաղը․․․

Ք. թաղի ազգային կեսդարյան պատմությունն էր, որ կպատմեր և որ հանգեցավ մինչև ժամկոչ Վարդանի միջադեպը։

Տիկին Սաթեն բնականաբար ինքն ալ խոսքի խառնվեցավ և չկրնալով իր պաղարյունությունը զսպել՝ քանի մը ծանր ակնարկություններ ըրավ տիկին Շազիկի հասցեին։

− Ան չըլթիկը, ան անամոթը… ինք պատճառ եղավ, որ բոլոր