− Լրտես չի կա գործին մեջ,− փութաց պատասխանելու վաճառականը։
− Ուրեմն ո՞վ պատմեց այդ սուտերը քեզի, ո՞վ ըսավ, թե Խոսրով էֆենտիին հետ խոսեր, այսօրվան համար ժամադիր եղեր եմ, անշուշտ այդ ամենքը քու երևակայությանդ մեջ չի ծնավ։
− Ճանըմ, Թուլամիեին խանութը մտնելդ ու դուրս ելլելդ ինչպես նաև Խոսրով էֆենտիին հոն գալը մեր Նշանիկը տեսեր ու պատմեր է։
− Սա խմբագիր ազգական մը ունիս նե, անիկա՞,− ըսավ Սաթեն արհամարհական ձևով մը։
− Հեռուեն հեռու ազգական,− ճշտեց իսկույն վաճառականը։
− Չամչնա՞ր կոր այդ տեսակ խոսքեր ըսելու։
− Ճանըմ, անիկա գեշ մտքով չէ ըսեր, միամտորեն պատմեր է։ Միայն թե գեշը ան է, որ պետք չեղած տեղ մը պատմեր է։
− Ո՞ւր,− հարցուց տիկին Սաթեն։
− Շազիկին անունին գիշերը հոն եղեր, այնտեղ պատմեր է…
− Զարմանալի բան, Նվարդը բան մը չըսավ։
− Կերևա որ այդ միջոցին հոն չէ եղեր, կամ չի ուզեր քեզի ըսել, որպեսզի չբարկանաս…
− Ամբողջ այս խնդիրները այդ լակոտին պատմության վրա հիմնված են… ամո՛թ քեզի, ավելի խելահաս և լուրջ մեկը կկարծեի… է՜յ, այդ Նշանիկը ըսավ, որ Խոսրով էֆենտիին հետ խոսեր ու ժամադի՞ր եղեր եմ…
− Չէ՛, տղան խանութ չի մտեր, միայն թե փողոցի կողմեն տեսեր է քո հոն մտնելդ։
− Եվ վազեր Շազիկին պատմեր է… դուն ալ այդ խայտառակներուն խոսքին կարևորություն տալով՝ կելլես զիս ժամերով կհարցուփորձես։ Վարպետությամբ բերնես բան իմանալ կուզես, շիտակը ծիծաղելի բան… Նվարդին պատմեմ նե՝ շատ պիտի խնդա վրադ։
− Բայց դեռ ամեն բան չլմնցավ,− գոչեց վաճառականը, որ կտեսներ թե կինը պաշտպանողականեն հարձակողականի կսկսեր։
− Ուրիշ ի՞նչ կա տեսնենք…
− Այսօրվանը… Հոֆմանի վերնահարկը, թեյ խմելեդ հետո…
− Է՜յ, շարունակե՛։
− Դուրս ելած միջոցիդ մեկու մը հետ խոսեր ես։
