Էջ:Yervand Otyan, Collected works (Երվանդ Օտյան, Երկեր).djvu/524

Այս էջը հաստատված է

Այս մտածումներով տոգորված էր, երբ փողոցը հանդիպեցավ Ռափիկ աղային, նախկին Թաղ. Խորհրդի անդամ։

− Բարև վարժապետ,− ըսավ այս վերջինը,− ո՞ւր այդպես։

− Կպտտիմ կոր,− պատասխանեց Թորգոմ։

− Վարչության որոշումին ի՞նչ ըսիր։

− Խնդիրը վերջացուցեր է, անկե աղեկը չի կա։

− Բայց ասիկա աղվոր հարված մըն է ձեզի համար։

− Մեզի ըսելով ի՞նչ կհասկնաս…

− Այսինքն ձեր կուսակցության… «Շանթ Ակումբ» է, ի՞նչ է…

− Ես անոնց հետ կապ չունիմ,− գոչեց ուսուցիչը։

− Թոհաֆ բան, դուն ի նոցանե չե՞ս…

− Չէ, եղբայր, ես հրաժարականս տված եմ։ Արդեն շատոնց միտքս դրած էի, բայց առիթի մը կսպասեի կոր․․․

− Ըսել է հիմա «Շանթ Ակումբ»-են չե՞ս։

− Բնավ երբեք։

− Անանկ է նե՝ եկո՛ւր միասին երթանք…

− Ո՞ւր…

− Շնորհավորության։

− Չեմ հասկնար կոր, ինչ ըսել կուզես,− ըսավ ուսուցիչը։

− Ես Մարգաբ էֆ-ին կերթամ կոր իր պաշտոնը շնորհավորելու, եկուր քեզ միասին տանիմ։

− Եղբա՛յր, կըլլա՞…

− Ինչո՞ւ չէ, թոհաֆ բան, դուն ալ թաղեցի չե՞ս… մանավանդ որ դպրոցին ալ տեսուչն ես, պարտականությունդ է երթալ նոր թաղականները շնորհավորել… հիմա քու յուլարդ անոնց ձեռքն է։

Այս նմանությունը թեև շատ հաճո չթվեցավ պարոն Թորգոմին, այնուամենայնիվ զգաց, թե Ռափիկ աղա իրավունք ուներ։

− Բայց ես մինչև հիմա իբրև Մարգար էֆ-ի հակառակորդը ճանաչված եմ,− առարկեց։

Ճանըմ, քանի որ «Շանթ Ակումբ»-են հրաժարեր ես, ըսել է որ ալ հակառակորդ չես, ասկե զատ Մարգար էֆ-ն անանկ մարդ չէ, մարդու դեմ ոխ չի պահեր… ներողամիտ մարդ է։ Քալե՛ երթանք։

Ուսուցիչը պահ մը վարանեցավ։ Ներքնապես թեև գոհ էր իրեն եղած այս աոաջարկութենեն, բայց մյուս կողմե հետևանքներեն