Էջ:Yervand Otyan, Collected works (Երվանդ Օտյան, Երկեր).djvu/570

Այս էջը հաստատված է

ընելու կարող է… խեղճ պարոն Թորգոմ, դուն ալ ինծի զոհ գացիր։

– Այդ խոսքերը չեմ ընդունիր, ես իմ ազգային անհատի պարտականությունս կատարեցի միայն, իմ համոզումներուս հպատակելով։

− Գիտեմ, բայց քեզի թշնամիներ ստեղծեցիր։

− Այո՛, կխոստովանիմ։

− Թշնամիներ, որոնք այսօր քեզ նյութապես վնաս կհասցնեն։

− Այդ ալ իրավ է, բայց ես իմ բռնած ընթացքիս համար զղջում չեմ հայտներ, որովհետև համոզումով և ուղղությամբ վարված եմ։

− Ատիկա շատ գեղեցիկ զգացում մըն է, բայց բավական չէ։

− Ինչ ըսել կուզեք։

− Ըսել կուզեմ որ՝ պետք է դուն ալ աշխատիս, որ այդ մարդիկը անպատիժ կերպով այսպես քեզ անիրավաբար չի հարվածեն։

− Այդ մասին արդեն հարկ եղածը ըրած եմ։

− Ի՞նչ ըրիր,− հարցուց վաճառականը հետաքրքրությամբ։

− Անմիջապես բողոքագիր մը գրեցի․․․

− Կեցցե՛ս, և ղրկեցի՞ր։

− Ո՛չ տակավին։

− Ավելի աղեկ։

− Ինչո՞ւ համար։

− Որովհետև այդ բողոքագրին հանրագրության մը ձև տալու է։

− Հանրագրությո՞ւն մի,− հարցուց ուսուցիչը զարմացած,– անձնական խնդիր մըն է աս, իմ և Թաղական Խորհուրդին միջև, որուն դատավորն է…

− Բնականաբար, Վարչությունը,− ընդմիջեց Պողոս էֆենտի։

− Չէ՛, Ուսում. Խորհուրդը, ան կխառնվի ուսուցիչներուն վեճերուն։

− Իրավունք ունիմ եղեր ըսելու, որ աղեկ ես ըրեր բողոքագիրդ չղրկելով… Ուսում. Խորհուրդը մեկ կողմ դիր, ուղղակի Վարչության դիմե՜։

− Վարչությունը բողոքագիրս ուղղակի Ուսում․ Խորհրդին պիտի հղե պարզապես ի նկատառություն։