Էջ:Yervand Otyan, Collected works (Երվանդ Օտյան, Երկեր).djvu/641

Այս էջը հաստատված է

փարա չպիտի առնենք ա… պարզապես խեղճ կնոջ մը բարիք պիտի ընենք։

− Աղեկ, բայց լավագույն չըլլա՞ր, որ Միհրանիկ էֆ-ի ստորագրել տանք։

− Անկարելի է, խոսք չե՞ս հասկնար։

− Հա՛, մոռցա, արժանապատվության խնդիրը կա… բայց գոնե ուրիշ թաղականի մը ստորագրել տանք։

− Մինակ քու ստորագրությամբդ ղրկենք նե չըլլա՞ր,− հարցուց տիկին Սաթեն։

Մարգար էֆենտի վայրկյան մը խորհեցավ և ըսավ։

− Կարծեմ կըլլա, ավելի աղեկ է անանկ ընել, քան կեղծ միջոցներու դիմել։

Վաճառականը մեկնեցավ, գոհ և ուրախ, որ օձիքը ազատած էր կնոջ ձեռքեն։

Երկու ժամ ետքը տիկին Նվարդ եկավ և անձկությամբ հարցուց, թե ինչ եղած էր իր գործը։

− Ահավասիկ ուզածդ,− պատասխանեց Սաթեն հաղթականորեն վկայականը բարեկամուհիին կարկառելով։

− Կեցցե՛ս,− գոչեց մյուսը և Սաթենի վիզը նետվելով այտերը համբուրեց։

− Դյուրի՞ն եղավ,– հարցուց։

− Մեկ խոսքիս վրա, անմիջապես կամքս կատարեց,− պատասխանեց Սաթեն։

− Սքանչելի տիպար ամուսին մը ունիս։

− Ինծի հաճույք պատճառելու համար բան մը չմերժեր։

− Շիտակը ես կվախենայի, որ չպիտի հաջողիս։

− Ես խոսք տված բանս կկատարեմ, որովհետե կարողությունս հասած բանին խոսք կուտամ։

− Ինչ որ է շատ շնորհակալ եմ, զիս մեծ մտմտուքե մը ազատեցիր, հիմա թուղթը անմիջապես Խաս գյուղ պիտի ուղարկեմ, որպեսզի այսօր իսկ հիվանդը տանին հանձնեն։

Այս ըսելով տիկին Նվարդ վկայականը բացավ և կարդաց.

− Աս ի՞նչ է,− գոչեց,− ատենադպիրի ստորագրություն չկա։

− Ի՞նչ ընենք, ատենադպիրը էրիկդ է և չուզեցիր, որ էրիկդ իմանա։

− Աղեկ, բայց վասն ատենադպիրի ստորագրություն մը դնելու է այստեղ։