մարդ գործ չունի տե, ատով պիտի զբաղին, դուք ձայն չհանեք նե, մարդ չիմանար, մի վախնաք։
− Օհան էֆ-ին բերանը ինչպե՞ս պիտի գոցենք։
− Հիվանդանոցին նվեր մը կընենք, կլմննա, կերթա…
Վաճառականը տեսավ, որ անկարելի է երկու կիներուն խոսք հասկցնել, որովհետև իրենց գործած արարքին ծանրության գիտակցությունը չունին։
− Իրավունք ունի, այս խոսքը գոցենք,− ըսավ,− կտեսնեմ, որ իրար չենք հասկնար կոր…
Քիչ հետո երկուքը մեկեն ուղղվեցան սալոնին քով գտնված փոքրիկ խուցը։
Վաճառականը խնամքով գոցեց դուռը և իր բարեկամին մոտենալով, ըսավ.
− Հիմա որ խնդիրը հասկցանք և տեսանք, որ ամբողջ հանցանքը իմ կնոջ և տիկին Նվարդինն է, ի՞նչ պիտի ընենք…
− Գործը ծածկելու միջոց մը խորհելու է։
− Այո՛, բայց ի՞նչ կերպով։
− Նախ կեղծ վկայականը մեջտեղեն վերցնելու է։
− Մեղք որ Օհան էֆ-ին քովեն չառինք,− հառաչեց Մարգար էֆենտի։
− Ես ուզեցի, բայց չտվավ։
− Ինչ որ է, ես կջանամ զինքը համոզելու և վկայականը մեջտեղեն վերցնելու։
− Ատով չլմննար սակայն,− դիտել տվավ Միհրանիկ էֆենտի։
− Դեռ ի՞նչ պետք է ընենք։
− Հիվանդին խնդիրը կմնա… հիմա որ անոր նյութական վիճակը մեջտեղ ելավ, բնականաբար չպիտի ձրի վար դնեն։
− Ատիկա իրենց գիտնալիք բանն է։
− Ինչպե՞ս իրենց գիտնալիք բանն է,− գոչեց Միհրանիկ էֆ,− մարդիկը մեր ստորագրության վստահելով զինքը ընդուներ են։
− Ինչ որ ալ ըլլա, ես ատոր չեմ խառնվիր,− պատասխանեց Մարգար էֆ,− ես վկայականը մեջտեղե վերցնելու գործը վրաս կառնեմ, դուն ալ այդ հիվանդին խնդիրը կարգադրե…
− Կարճ ճամփան ամսական մը կապել տալն է։
− Ինծի ալ այնպես կուգա։
