− Իցիվ թե մարդ իմացած չըլլար,− ըսավ Մարգար էֆենտի:
− Մեր ընկերներուն բան մը ըսի՞ր։
− Չէ, բայց վկայականը քարտուղարին գրել տվի, չեմ գիտեր թե անիկա ըսա՞ծ է։
− Այդ կետը ստուգելու է։
− Հիմա մեկը կղրկեմ, քարտուղարը հոս կանչել կուտամ,− ըսավ Մարգար էֆենտի։
− Այո՛, այո՛,− պատասխանեց Միհրանիկ,− այս գործը շուտով կարգավորելու է։
Վաճառականը իսկույն ծառան ղրկեց և բերել տվավ քարտուղարը։
− Պրն. Տիգրան,− ըսավ քարտուղարին,− կհիշե՞ս քանի մը օր առաջ քեզ առտու մը տուն կանչել տվի և վկայական մը գրել տվի։
− Այո՛,− պատասխանեց քարտուղարը,− չքավոր հիվանդի մը համար, որ հիվանդանոց պիտի ղրկվեր։
− Այդ մասին մեր թաղական ընկերներուն խոսք մը ըսի՞ր:
− Չէ՛, բան մը չեմ ըսած, անկե ի վեր Թաղ. Խորհուրդը չէ գումարված։
− Ավելի աղեկ ուրեմն, որովհետև պարզապես խաղի եկած ենք, այդ չքավոր ընտանիքը մեր թաղին մեջ չէ եղեր…
− Արդարև ես ալ զարմացա, որովհետև թաղեցի ըլլալովս պետք է որ ճանչնայի այդ տեսակ չքավոր մը, մանավանդ որ, ինչպես գիտեք, Աղքատախնամին ալ քարտուղարն եմ։
− Բայց ինչո՞ւ այդ առտուն դիտողություն չըրիր:
− Շիտակը Մարգար էֆ՝ չհամարձակեցա…
− Ինչ որ է, մենք խնդիրը երևան հանեցինք ու վկայականն ալ ջնջեցինք։
− Ասանկ բաներ կպատահին երբեմն,− պատասխանեց քարտուղարը փիլիսոփայաբար։
− Հիմա, որ խնդիրը կարգադրվեցավ, չենք ուզեր, որ իմացվի, որպեսզի պարապ խծբծանքներու տեղի չտրվի։
− Իրավունք ունիք։
− Ասոր համար ահա պետք է, որ վկայականին գործը գաղտնի պահվի։
