Սրախոս են իբրեւ... Վարդան Հակոբյան, Երկեր, հատոր Դ (Թուլան չի հաչում...)

Վարդան Հակոբյան

Հաչոցի մեջ կաղկանձ կա
* * *

Թուլան չի հաչում, լուտանք է թափում,
Դառնում, ապա իր թափածն է լափում...
Մեծ է ինքն իր աչքին... «Մեծությունը»
Երեւի պոչի երկարությամբ է չափում։