Թելիկ-մելիկ
Իմ իլիկ,
Ծերդ բիզ ու սլուլիկ,
Թմբուզդ կող
Ու կլոր,
Շալկած թելդ միշտ ոլոր։
Մնում ես դու ճերմակ կազ,
Հանում ես խիստ բարակ մազ,
Մանի, մանոցիդ մատաղ,
Ճարպիկ բանոցիդ մատաղ,
Մանղ մանի, թել արա,
Կոտրած սրտիս մել արա։
Մանդ մանի,
Թել հանի,
Թելը տանեմ աղին տամ,
Աղեն գթա՝
Սև փող տա,
Պարտքատիրոջ հախին տամ:
էն գլխիցն էս գլուխ՝
Մենք համկալ ենք, իլիկ ջան,
էս մատներս իմ կակուղ՝
Քեղ պտտելուց կոշտացան։
Մանդ մանի, քանի կաս,
Իմ դարդերն են անպակաս։
