բնագիր
Իղրար ու ամագ չունեցող եարի ձեռնէ՛մէն դադ կ’օնիմ

Իղրար ու ամագ չունեցող եարի ձեռնէ՛մէն դադ կ’օնիմ.
Բըլբուլին վարդէմէն զըրգող խարի ձեռնէ՛մէն դադ կ’օնիմ.
Մարդուս էյթիբար չըմընաց, դա՛րի ձեռնէ՛մէն դադ կ’օնիմ.
Դիփ խառնակիչ ու աւիրող չարի ձէռնէ՛մէն դադ կ’օնիմ:

Էլ հոգէվախ կըրօնաւուր, մարդասէր իշխան չըմընաց,
Զօրըն անզօրին կերիլ է, մարդկանց վըրայ ջա՛ն չըմընաց,
Էս զամանի գօզալնիրուն ախրաթ ու իմա՛ն չըմընաց,
Քա՜նի կանչիմ դադ ու փիրյադ, զարի ձեռնէ՛մէն դադ կ’օնիմ:

..............................................................................................

Փիքըր ու խիալըս հարգահ աշխարհքի ցաւի մասին է,
Խիղճի, նաչարի, տընանգի, բարու ու լաւի մասին է,
Սայաթ-Նովու խօսքըն իրա՛ւ ու անիրաւի մասին է,
Եօխսուլին զըրգող, բէինսափ վարի ձէռնէ՛մէն դադ կ’օնիմ:

թարգմանություն
Խոստումնազանց ու անհոգի յարի ձե՛ռքից եմ բողոքում

Խոստումնազանց ու անհոգի յարի ձե՛ռքից եմ բողոքում,
Բլբուլին վարդիցը զրկող խարի[1] ձե՛ռքից եմ բողոքում,
Մարդու մեջ հավատ չմնաց, ցավի ձե՛ռքից եմ բողոքում,
Ամենքն ավերող, խառնակիչ՝ չարի ձե՛ռքից եմ բողոքում:

Էլ հոգեվախ կրոնավոր, մարդասեր իշխան չմնաց,
Ուժեղն անզորին կերել է, մարդկանց վրա ջա՛ն չմնաց,
Էս մեր դարի սիրուններին հավատ ու խո՛ստում չմնաց,
Որքա՜ն անեմ բողոք ու լաց, ողբի ձե՛ռքից եմ բողոքում:



Իմ ուշք ու միտքն շարունակ աշխարհի ցավի մասին է,
Խեղճի, անճարի, զրկվածի, բարու ու լավի մասին է,
Սայաթ-Նովու խոսքն իրավ ու անիրավի մասին է,
Տնանկին զրկող, գթազուրկ, զորբի[2] ձեռքից եմ բողոքում:


  1. խար — այստեղ՝ վարդի վնասատու միջատ
  2. Զորբա — լկտիացած հարուստ