Իմաստուն դատավոր
ԻՄԱՍՏՈՒՆ ԴԱՏԱՎՈՐ
Մի մարդ ուներ չար կին և կինը կռվեց նրա հետ և ասաց. «Կարծում ես թե քո յերեք վորդիները քեզնի՞ց են: Մեկն ե քեզնից, իսկ յերկուսը` բիճ են»։ Յեվ նա հարցրեց, թե վո՞րն ե իմը և կինը չասաց։ Յեվ յերբ հայրը մեռնում եր, ասաց. «Իմ ամբողջ կայքը թող լինի հարազատ վորդուն»։ Յեվ յեղբայրները կռվում եյին իրար հետ` մեկն ասում եր, թե յես եմ հարազատ վորդին և մյուսը` թե յես եմ: Յեվ գնացին մի իմաստուն դատավորի մոտ: Յեվ դատավորը հրամայեց նրանց հորը հանել գերեզմանից և նետ արձակել նրա վրաՇ: Ով հորը զարկեր նետով և նետը ծակեր հոր մարմինը, նա յեր հարազատ վորդին: Յեվ յյերկու վորդիները զարկեցին հորը, իսկ ճշմարիտ վորդին դանակը քաշեց, վոր սպանի յեղբայրներին և լաց յեղավ դառն արտասուքով և թաղեց հոր մարմինը:
Յեվ իմացան, վոր նա յեր հարազատ վորդին և նրան տվին հայրենի կայքը: