Իմ ծաղիկները

Հակոբ Աղաբաբ

Իմ բալիկը

Իմ ծաղիկները


Իմ ծաղիկները կարմիր են,
Կարմիր, լալազար.
Բուրում են կարմիր մայիսի
Վարդին հավասար։

Նրանք ծնվել են արևի
Բոսոր շողերով,
Նրանք սնվել են վաղորդյան
Պաղ-պաղ ցողերով։

Մեկը մեր կյանքի աղբյուրն է
Անսպառ, անվերջ,
Մյուսը նոր կյանքի զառ-հուրն է
Մշտավառ, անշեջ։

էն կյանք-աղբյուրը
Իր կաթն է խմցրել նրանց։
Էն վառ զառ-հուրը՝
Իր զարդն է կպցրել նրանց։

Իմ ծաղիկները խնամում եմ,
Որ պսակ հյուսեմ,
Զարդարեմ քաջ հերոսի
Ճակատը վսեմ,
Ում կամքն է խիզախ
Ու խոսքը անվախ, անվեհեր,
Ում գործն է հզոր,
Ու անունը հավերժ անմեռ։

Իմ ծաղիկները խնամում եմ
Հենց նրա համար,
Որ կապեմ շքեղ մայիսյան
Հաղթական կամար։

Զարդարեմ ուղին
Հզոր գալիքի,
Ուր չենք հանդիպի մենք
Ցավ ու կարիքի։