Ինչո՞ւ ես ջահել չըմեռա…

* * *


Ինչո՞ւ ես ջահել չըմեռա,
Երբ վառ էր հոգիս ռւ լեցուն,
Երբ պարզ էր օրերի լեզուն,
Եվ թեթև՝ աղմուկն առօրյա…