Ապրելուց քաղցր է մեռնել քեզ համար Կանչում ես անվերջ

Վահան Տերյան

Երբ վարդ ամպերի հրդեհն է դողում


Կանչում ես անվերջ


Կանչում ես անվերջ
Կապույտ հեռվից,
Շշուկով անուշ
Կանչում ես ինձ։

Թփերն ես շարժում,
Շրշում անուշ
Շշուկով պայծառ
Ու փաղաքուշ...

Անհայտ է ուղին
Քաղցր երկրիդ,
Ուր բախտ է անանց,
Անանց ժպիտ։

Ուր ծաղիկ ու երգ
Ուրիշ են, այլ,
Ուր անմահական
Փառք է ու փայլ.

Այս իրիկնային
Կապույտ երկրում
Դու ես միշտ շրջում
Ու մեղմ երգում։

Ու կանչում ես միշտ
Անհայտ հեռվից,
Շշուկով անուշ
Կանչում ես ինձ։