Կըգան մայիսներ - վարդեր կըփթթեն

Ես արդեն երբեք չեմ մոռանալու Կըգան մայիսներ - վարդեր կըփթթեն

Վահան Տերյան

Պահում էի վառ միշտ կրակը


* * *


Կըգան մայիսներ - վարդեր կըփթթեն,
Կըզնգա կրկին համրացած առուն.
Թևերով թեթև թռել է արդեն
Իմ արտույտն անուշ, թռել է հեռուն:
Ձմեռները նոր ձյուներ կըբարդեն,
Ձյուներից կրկին կըբացվի գարուն,
Ծաղիկ-աչքերը կրկին կըթարթեն,
Լոկ դու կըմնաս շիրմի խավարում:
Ա՜խ, եթե լիներ երկնային աշխարհ,
Եվ թռած լիներ քո հոգին պայծառ
Այնտեղ, ուր մաքուր երանության մեջ
Ապրում են այնքան լուսե հոգիներ
Եվ ժպտում երկնի աստղերից անշեջ,-
Ա՜խ, եթե լինե՜ր, ա՜խ, եթե լինե՜ր...