Հեփթայի աղջիկը
Ջորջ Բայրոն |
Թարգմանությունը՝ Ալեքսանդր Ծատուրյանի
|
Տողատակեր
- ↑ Գեդիադի որդի Հեփթայը, որին հայրը դուրս էր արած տնից, գնում է մի վայրենի երկիր և նշանավոր ավազակապետ է դառնում։ Նրա հայրենակիցները տանջվելով օտարի լծի տակ, նրան ետ են կոչում և իրենց քաղաքի կառավարիչ են կարգում։ Ամմոնիտների դեմ պատերազմի դուրս գալուց առաջ, նա ուխտում է, որ եթե հաղթող հանդիսանա, աստծուն զոհ կբերե այն մարդուն, որ առաջինը կհանդիպի իրեն պատերազմից քաղաք վերադառնալիս։ Նա փառավոր հաղթություն է տանում։ Այդ լսելով նրա միակ աղջիկը՝ շրջապատված իր նաժիշտներով և ուրախությունից պարելով, քաղաքից դուրս է գալիս– ազգի ազատչին ողջունելու։ Խեղճ հայրը, տեսնելով աղջկանը հուսահատ սկսում է հանդերձանքը պատառոտել բայց ազնիվ աղջիկը չի թողում, որ նա դրժե իր ուխտը։ Նա միայն թույլտվություն է խնդրում հորից առժամանակ հեռանալ սարերը, որպեսզի այնտեղ Սոֆոկլհսի Անտիգոնեի նման ողբա յուր բախտը, որը դատապարտելով նրան մահվան, մատաղ հասակում զրկում է խեղճ աղջկան և՛ ամուսին, և՛ մայր լինելու հույսից, այնուհետև նա հնազանդվում է իր ճակատագրին։
Միլման